The Elder Scrolls Online

Zenimax Online faces the difficult task of appeasing several different sets of expectations from gamers who come from different games and genres. Read on for how The Elder Scrolls Online aims to appeal to several different fanbases.



The Elder Scrolls V: Skyrim

Seeing more of the world. Haven’t you ever been curious what the Argonian homeland looks like, or what riding through Daggerfall in a game with a modern graphics engine would look like? ESO includes sections of every province in Tamriel, so you can explore many of the locations you’ve only read about in books until now.
Lore. The Elder Scrolls franchise has an enormous body of backstory, and ESO is blowing it out even further. Zenimax Online is working hand-in-hand with the loremasters at Bethesda Game Studios to flesh out Tamriel’s Second Era, so lore nuts should have plenty to digest.
Finding adventure wherever you wander. Isn’t that what Elder Scrolls is all about? The Mage Guild’s gameplay revolves around finding ancient texts and bits of lore and runs throughout the entire game. Unmarked dungeons, ruins, caves, and other adventure-filled areas dot the landscape, so wandering through the Black Marsh isn’t a matter of grinding giant bugs for experience as it is a hunt for lost artifacts of ancient Argonian civilization, even though no NPC has given you a specific task to do so.
Touchstones. Daedric princes, birthsigns, guilds, and many more elements that players strongly associate with the franchise are all integral parts of the game. Some things, like player housing, aren’t making the transition to an MMO because of the constraints inherent to an online game, but Zenimax Online is including everything that makes sense.


World of Warcraft

Working with other players. While WoW’s world design and game rules expect you to fly solo outside of designated elite quests and group dungeons, Zenimax Online is going out of its way to make sure helping someone else out always benefits everyone. For instance, there’s no “tagging” and so helping a random stranger kill a monster results in both of you getting full credit.
That old BRD feeling. Blackrock Depths is often mentioned as a favorite dungeon of old-school WoW players for the sense of exploring a huge, hostile city instead of fighting through a series of corridors. ESO’s public dungeons, unless Zenimax Online badly botches the design, should recreate some of what made BRD special...but hopefully without the painful process of finding a group that wants to accomplish the same subset of goals that you’re looking to do.
Non-instanced PvP warfare. Remember the good old days of open warfare in the Hillsbrad Foothills as huge mobs of players fought over Tarren Mill and Southshore? Expand that to the entire province of Cyrodiil. Take out the server-crashing lag, since the engine can handle up to 200 players onscreen and Zenimax Online has still-under-wraps plans to divert excess population. Forget about lowbie ganking, since everyone’s stats are automatically boosted to level-cap status in Cyrodiil. Oh, and there are things to fight over besides murdering helpless questgivers. Like, for instance, keeps whose walls you can bash down with trebuchets.
Familiar but innovative combat. ESO has lock-on targeting and a hotbar, but it shakes up quite a bit within that framework. Limiting the number of available skills to a handful (currently six, but that number could change) but making each ability awesome sounds great. The addition of stamina for blocking, sprinting, interrupting, and disable-breaking should dramatically increase the moment-to-moment depth of combat.


Star Wars: The Old Republic

More fully voiced story. Does anyone want to go back to walls of text after Bioware showed the world how it’s done with Star Wars’ dialogue and story? No, no we do not. And we won’t have to in order to play ESO with its full voice acting.
Working with other players (see WoW entry, above). Outside of flashpoints, cooperating with other players in SW:TOR is extremely limited in scope. That hopefully won’t be the case in ESO.
Dynamic, large-group combat. SW:TOR did a great job of throwing different types of encounters at players even in its solo content, and ESO is following suit. The baseline solo encounter design has players taking on three enemies at a time, and they work together to bring you down by combining skills like lighting oil patches on fire.


Rift

Public content. Rifts are amazing, and Zenimax Online hopes to recreate the sense of working together with random strangers with the Fighters Guild content (destroying Molag Bal’s randomly appearing dark anchors) as well as public dungeons.
Polish and technical competence. Remember when Rift came out, and we were all blown away at how a team of veteran developers with a whole lot of money behind them could put out an MMO that was solid at launch? Well, ESO has a similar situation – game director Matt Firor was heavily involved with Dark Age of Camelot, creative director Paul Sage worked on Ultima Online among others, and team members at Zenimax Online across all disciplines can boast similar credentials. Anything less than a Rift-like level of stability and polish at launch will be a huge disappointment for ESO.
These are just a few elements of The Elder Scrolls Online that should appeal to the fanbases of various games. Fans of the franchise have a lot of questions yet to be answered, like how the Thieves Guild and Dark Brotherhood will work in an MMO setting and how Zenimax Online is going to approximate the rich interactions with objects in the world that we’ve gotten used to since Morrowind. Nonetheless, writing off ESO as “just another MMO” or “WoW with daedra” is doing this ambitious project a grave disservice. Click the banner below to go to the hub, where you can see Firor and Sage explain their philosophies in video interviews, see screenshots, and get more details on the game as we roll them out all month.

The last of Us

he Last of Us is an upcoming third-person survival/action video game developed by Naughty Dog centered around a modern plague decimating mankind. Nature encroaches upon civilization, forcing remaining survivors to kill for food, weapons, and whatever they can find. Joel, a ruthless survivor, and Ellie, a brave young teenage girl who is wise beyond her years, must work together to survive their westward journey across what remains of the United States. The game will be "more realistic and cinematic" than other games Naughty Dog has developed and will be released on May 7th, 2013Contents

DevelopmentEdit

According to USA Today, back in 2008, Neil Druckmann had an idea for a graphic novel about a father-daughter zombie tale. He and game director Bruce Straley saw the cordyceps fungus segment from the BBC/Discovery channel series Planet Earth, in which then turned into a major source of inspiration for The Last of Us's primary plot. Both were working on Uncharted 2 at the time. After the development of Uncharted 2: Among Thieves finished, some team members of Naughty Dog moved on to The Last of Us while the others moved on to start on Uncharted 3: Drake's Deception. The game has been in development for over two years.

AnnouncementEdit
Before the Video Game Awards, Sony showed two teaser trailers: one from the BBC/Discovery Documentary Planet Earth, displaying an ant dying from a deadly fungus, and the other one showing past events of protests, riots, and other glimpses of chaos while a man narrates, talking about how all of the mundane things in life he took for granted were now gone, suggesting that the game was going to be post-apocalyptic.

VGA 2011Edit
The game was officially unveiled at the 2011 Spike Video Game Awards with a new, in-engine trailer. The opening scene is of lush greenery displayed outside of an open window as its curtains catch a light breeze entering a room. The scene then pans out further into the room, where a body is lying lifelessly on a bed, bleeding out onto the floor. A teenage girl can be seen running across the horrific display, rummaging through the rest of the ruined building for supplies. After hearing a conflict upstairs, she investigates to find two men fighting one another. After one of the men is killed, the other is found to be the girl's associate, Joel. He then tells her to investigate the body for anything of use, to which she then finds some ammunition. Before she can finish collecting them though, several human-like creatures invade the building and the girl's name is discovered to be Ellie, as her middle-aged acquaintance calls her name and takes her by the hand as they hide behind a wall for cover; however, one of them can be heard coming close to their position, and, after drawing his pistol, the man is attacked by one of them at arm's length. While he is struggling with the creature, Ellie stabs it in the back repeatedly with her switchblade, giving the man the opportunity to shoot the creature in the head, killing it. The two then hastily leave the building, where it is shown that the entire city is in a dilapidated state, with entire city blocks covered in vegetation.
PlayStation BlogEdit

Shortly after the unveiling, Naughty Dog co-president Evan Wells posted this on the PlayStation Blog:
"The Last of Us is a genre-defining experience that blends survival and action elements to tell a character driven tale about a modern plague decimating mankind. Nature encroaches upon civilization, forcing remaining survivors to kill for food, weapons and whatever they can find. Joel, a ruthless survivor, and Ellie, a brave young teenage girl who is wise beyond her years, must work together to survive their journey across what remains of the United States.
The announcement also confirmed that the new project is being headed by studio game director Bruce Straley and Uncharted 2: Among Thieves director Neil Druckmann.
Pre-ReleaseEdit

The following media has been revealed during the time after announcement and before release:
Truck Ambush Cutscene Preview - Joel and Ellie drive around Pittsburgh and encounter a trap that results in the two being ambushed by several vicious survivors.

E3 Gameplay Demo - A seven minute demo of the first gameplay footage of The Last of Us. Joel and Ellie enter a hotel en route to a bridge on the outskirts of Pittsburgh only to encounter ruthless hunters.
Bill's Safe House Cinematic - Shown at Comic-Con 2012, this cutscene preview involves Joel and Ellie fleeing to the safe house of a somewhat friendly survivor named Bill.

PAX Gameplay Demo - An extended version of the previous, publicly shown demo at E3, about 16 full minutes in length and revealing several new features and character interaction that weren't present in the original.

VGA 2012 Story Teaser Trailer - A 30 second long teaser in which Joel brandishes a bloody machete to a hunter chained to a radiator saying "We don't have to do this, you know that right?"

VGA 2012 Story Trailer - A trailer featuring various dialogues between many different characters that further explain the game's storyline. It was shown at VGA 2012, one year after the announcement trailer's first showing.

PlotEdit

The Last of Us begins in a Boston quarantine zone twenty years after the initial plague, where 14-year-old orphan Ellie lives in a boarding house. Joel, in his forties at the time, is recruited to sneak her out for an unknown reason. Evidently, things take a turn for the worse, and the military apparently finds out about their escape and begins pursuit. While Joel normally would have left Ellie and fled for his life, he had promised a dying friend to take care of her, and after a nearby safe haven fails to work out, their trek west across the United States to escape the law enforcement begins to unfold. Along the way, the duo must overcome countless hostiles, ranging from infected enemies to hunters and other enemy survivors. The game takes place over the course of one year.[citation needed]
LocationsEdit
Boston
Pittsburgh
GameplayEdit
The gameplay will be "less linear" than the Uncharted series, even though it will not be open-world. Instead "the exploration will be more important and will have enough weight in the gameplay."[5] As of February 4th, it has been revealed that some events pertaining to The Last of Us will take place in Boston, Massachusetts, and Pittsburgh, Pennsylvania.

CombatEdit
The combat in the The Last of Us will be very realistic and strategical. Resources are limited and the lethality of weapons is very high, as in reality. You can't only hide behind cover and wait for your health to regenerate like in Uncharted; rather, "health packs" must be applied to repair damage to Joel or Ellie's health. There will be both guns and melee combat, as well as breakable weapons such as planks and bricks. Part of the gameplay will revolve around scavenging for new items.
Artificial IntelligenceEdit

Naughty Dog has also stressed the amount of realism and believability that they seek to heavily attribute to the game's AI, in which they will show emotion and vulnerability by getting angry when a friend dies, warning each other of danger, and becoming frightened when they've lost the upper hand; this structured AI system is a dynamic, adaptable blueprint also known/referred to as the "Balance of Power", in which the overall scenario and the advantages that come with it changes depending on which opposing group can prove to be the stronger, better-equipped one. Throughout their journey, Joel and Ellie will fight both different factions of humans/survivors and infected enemies, as well as meet allies that don't have a reason to harm them. You can also utilize stealth to get around unaware enemies, distract them with various AI partners you meet on your journey, and use any number of tactics to fight your enemies, depending on important parameters like how well-equipped your foes are, what kind of weapons they have on them, and the like.[9]
ItemsEdit

Items are in The Last of Us. Items are objects that Joel and Ellie can utilize to further their survival, combat enemies, replenish their health, and store things in. The groups that items fall under include ammunition, battery, binding, alcohol, blade, sugar, explosive, and canister. All of these item groups contain items that Joel and Ellie can scavenge for, like revolver ammunition, or craft out of simple items, as in the case of the Molotov Cocktail.
OnlineEdit

It is confirmed The Last of Us will include an online portion. Straley said in GameInformer's March issue, "We're going to have some sort of online component... we definitely know it's going to be awesome."[10] It has been confirmed, through pre-oder bonuses, that The Last of Us will include multiplayer.
Pre-release receptionEdit
The Last of Us has received a highly positive acclaim after it was announced on December 10, 2011 during the Spike TV Video Game Awards. Many reviewers praised the game for its script, visuals, and graphics.
During the E3 2012 showing, The Last of Us has recieved multiple awards from many critics, including the Game Critics Awards which gave the game five awards.

WALKING DEAD THE GAME VIDEO OPIS

Najpre da razjasnimo: Walking Dead The Game nije očekivana zombi igra, ali ni avantura karakteristična za studio Telltale. Ovde nećete rešiti sve probleme oružjem, u maniru tradicionalnih akcionih igara, niti ćete napregnuti moždane vijuge zbog avanturističkih zagonetki.

Walking Dead The Game je, u stvari, interaktivna priča, pa će najveću satisfakciju u njenom igranju pronaći fanovi Walking Dead serijala.

To znači da je Telltale Games akcenat stavio na priču i odnose među likovima, ali je, ipak, u izvesnoj meri, ovde prisutna i brutalna akcija i to eksplicitno živopisnija, nego što bi očekivali od veoma simpatične cell-shaded grafike, koja doprinosi imerzivnoj atmosferi igre.


Prva epizoda  prati priču Li Evereta, osuđenika koji možda nije, možda jeste, ubica. Početak zombi apokalipse ga spasava zatvora. Posle prvog bliskog susreta sa hodajućim mrtvima Everet nailazi na Klementinu, uplašenu devojčicu koja je ostala bez roditelja. Tako on, silom prilika, postaje njen staratelj.

Igra vas brzo upoznaje sa likovima iz nove družine, koja tu i tamo podseća na ekipu iz serije. Kroz igru ćete imati priliku da sretnete i neke od TV likova...
Walking Dead The Game, kao što smo napomenuli, akcenat stavlja na razgovore. Tokom dijaloga, imaćete vremensko ograničenje za vaše odgovore, tako da morate brzo da razmišljate jer igra implementira sistem uzroka i posledice. Vaše odluke odraziće se na svet igre i njene likove. U teškim situacijama moraćete da odgovorite brzo na pitanja života i smrti, a često ćete biti primorani da birate da li ćete lagati ili reći istinu.

Naime, kako je situacija veoma napeta, a Everet ima mutnu prošlost, igrači su primorani da, koliko je to moguće, pažljivo odmere svaki odgovor. I ćutanje je opcija, ali imajte u vidu da neki likovi mogu da vas “namirišu” kada lažete. Odnosi će postajati komplikovani, a stvari nikako nisu crno-bele, što dodatno uvećava vrednost priče. Kada se na ovo doda odlična glasovna gluma i režija, Walking Dead The Game je podjednako zanimljiv koliko i serija.
Dok u razgovorima i pojedinim situacijama igra daje slobodu igračima, veći deo iskustva je linearan. Prostor za kretanje je mali, a borbe se svode na pravovremeno stiskanje odgovarajućih tastera, ali je, Telltale ipak uspeo da stvori napetu atmosferu tokom akcije.

Dizajneri su ovo postigli svojevrsnim “akcionim mikromenadžmentom”: moraćete da donosite prave odluke u pravom trenutku i da upotrebljavate ono što se nalazi u okruženju kako bi preživeli.

Na prvi pogled izgleda da Walking Dead: The Game ima veliku vrednost ponovnog prelaženja ali to zavisi od toga da li želite da eksperimentišete. Saveovi se, naravno, prenose u sledeće epizode, a Telltale obećava da će vaše odluke imati sve veći uticaj na okruženje i ostale likove u igri.


Walking Dead: The Game je odlična interaktivna priča. Ako očekujete akciju ili avanturu onda ćete biti razočarani, ali ako ste fan dobre priče u postapokaliptičnom zombi svetu onda nemojte propustiti prvu epizode ove sjajne gaming serije.

Max Payne 3

 Malo je uverljivih likova u igrama koji su propatili više od Maksa Pejna. Čovek je sinonim za patnju i bol. Ako je prethodni deo akcione serije Max Payne govorio o njegovom padu, trojka je posvećena njegovom spektakularnom životarenju na dnu. 



Koliko god prethodna fraza zvučala paradoksalno ona je istinita. Možda je Maks alkoholičar i slomljen čovek, ali kada se do’vati naoružanja, pod kontrolom igrača, njegov rutinski, ali istovremeno atraktivni, smrtonosni ples sa mecima postaje temelj jednog od najboljih gameplaya koji smo videli ove godine.

Rockstar je ispunio obećanje: ovaj studio je napravio modernu igru koja prihvata nove trendove zaslužne za dizanje kvaliteta završnog proizvoda, ali zadržava integritet svima poznatog gameplaya. U kombinaciji sa stereotipnom, ali za igre majstorski napisanom pričom, raznovrsnim lokacijama i režijom u stilu Tonija Skota ili Mihaela Manna, Max Payne 3 je još jedan trijumf ovog sve boljeg izdavača.

Ako ste igrali prethodne delove, brzo ćete prepoznati isti, ali nadograđeni koncept. Iako je sada prisutna, čini se nezaobilazna, cover mehanika, a setting je znatno drugačiji od mračnog urbanog okruženja, ova igra je ostala verna korenima.

Max Payne je sada u Brazilu, gde radi kao telohranitelj za super bogatog tajkuna čija žena nestaje, dok je on na dužnosti. Iako duboko istraumiran i sasvim slomljen (što se još bolje vidi zahvaljujući uverljivoj animaciji), Maks skuplja snagu, podmazan viskijem, da krene u akciju njenog spasavanja. Tako se zavereničko klupko intriga i laži odmotava, dok naprednujete kroz cca dvanaestočasovnu linearnu solo kampanju.



Uprkos suncu i egzotičnom okruženju, igra uspeva da bude mračna: pre svega zahvaljujući očajnom, ali i nepobedivom samodestruktivnom Maksu, ali i zbog flashbackova koji dodatno definišu protagonistu dok istovremeno predstavljaju važnu nit sa prethodnim igrama.

Na taj način Max Payne 3 uspeva da ostane svež tokom cele kampanje, ali i da bude u duhu franšize. Zanimljivo je videti Maksa u novom okruženju. Zato ćete uživati u scenama akcije u noćnim klubovima, luksuznim hotelima, kancelarijama u staklenim zgradama, ali i u brazilskim slamovima i na drugim “mutnim lokacijama”.

Sem odličnog dizajna nivoa, fenomenalne animacije i engine koji brine o fizici, zaslužni su za veoma realističan izgled. Iako je sama akcija, naravno, nerealna, svi pokreti, reakcije i efekti udara su izuzetno uverljivi. Dok pucate, oko vas će leteti komadići zida ili drveta, prašina će biti na sve strane, a svaki udar biće uverljiv i determinisan brojnim faktorima. Kalibar, deo tela koji ste pogodili, ugao udara i svi drugi bitni faktori stvaraju neverovatno realistično iskustvo, ako, naravno, prihvatite činjenicu da morate da okupate protivnike mecima, čak i kada oni nose havajske košulje i bermude..

Zato priča, zajedno sa sjajnom interaktivnom naracijom, atraktivne animacije i skriptovane akcione deonice, fizika i grafika zajedno teraju igrače da nastave dalje. U slučaju igre Max Payne 3, svi ovi elementi su, čak, ispred gameplaya.



Ali, to ne znači da je gameplay loš. Rockstar je Maksu dozvolio da nosi svega tri komada oružja istovremeno, ali je, naravno, raspoloživi vatreni arsenal znatno veći. Najznačajnija inovacija je prisustvo mehanike zaklona, koja je rešena na odičan način. Pošto i protivnici koriste zaklone, ovo umanjuje moć dodgeshota, ali će igrači uz malo uhodavanja vremenom sami naučiti da tempiraju ovaj potez kada se to isplati.

Kultni bullet-time je, naravno, prisutan i funkcioniše odlično. Dok je ovaj mod aktivan videćete svaku česticu u vazduhu, nastalu usled pucnjave, svaku čauru koja ispada iz oružija, svaki metak koji prolazi pored vas... Kroz bullet-time se vidi koliko je Rocstar otišao daleko u stvaranju uverljivog sveta, iako je on linearan: svaki materijal se lomi na uverljiv način - bilo da je reč o nadgrobnom spomeniku ili staklu.

Kombinacija fizike i animacije ne samo da čini svaki okršaj i svaku smrt uverljivom, već igračima približava i samog protagonistu. Max nije više mlad. Godine provedene u samodestrukciji ostavile su veliki trag. Igrači će osećati tromost kada Maks ustaje i kada je kao glineni golub. Ovo dodatno tera na razmišljanje u realnom vremenu: da li rizikovati dodgeshot ili ostati iz zaklona - ovakvo pitanje ćete sebi često postavljati, pogotovo što je Rockstar odbio da prihvati jedan ne tako dobar trend u današnjim akcionim igrama: regenerativno zdravlje.

U ovoj igri ćete, kao i u prethodnim delovima, koristiti stare dobre painkillere, ali uz izvesne kompromise: imaćete poslednju priliku da ostanete živi, kada ne bi ste trebali. Takođe, dobijaćete dodatne painkillere ako ne možete više puta da pređete neku težu deonicu.

Igra nudi tri moda za nišanjenje: hard lock čini stvari prelakim, soft lock “zaključava” metu koja je u vidokrugu, dok je free aim za hard-core gamere.

Rocstar se potrudio da učini i multiplayer zanimljivim, mada je Max Payne 3 prvenstveno solo igra. Najambiciozniji multiplayer mod je Gang Wars koji je, u izvesnoj meri, vezan za glavnu priču iz single-playera. Suprotstavljene bande igraju četiri runde, a zadaci se menjaju zavisno od toga šta se dešavalo u prethodnim rundama. Zavisno od dešavanja, vaš zadatak može da bude da demontirate bombu, eliminišete lidera protivničke bande i dosta toga drugog. Gang Wars je zanimljiv i zbog burstova koji funkcionišu kao perkovi. Oni igračima daju razne pogodnosti: od boljeg oružija do izazivanja paranoje u protivničkim redovima, kada će prijateljski igrači biti prikazani kao protivnici.

Ipak, uprkos nekim dodacima i izmenama, u odnosu na ustaljene obrasce, Max Payne 3 nudi multiplayer koji se svodi na iste stvari na koje smo već navikli: perkovi, XP, revenge killovi, personalizacija likova, capture-the-flag, deathmatch...

U svakom slučaju, Rockstar nije podbacio. Max Payne 3 nije dobar i revolucionaran koliko open-world igre ove kompanije (GTA; Red Dead Redemption), ali predstavlja odličnu akciju i vrhunski eye candy za svakog fana ovakvih igara.

Max Payne 3 je trenutno dostupan za Xbox 360 i Playstation 3. PC verzija izlazi 1. juna.

FIFA 2012

Prošle godina je FIFA uspela da se ustoliči kao najbolja fudbalska igra, ali svi znamo da se kod sezonskih naslova dosta toga može promeniti za kratak period. Na sreću, EA Sports nikada nije bio u fazonu da samo promeni sliku Runija, ažurira liste fudbalera po klubovima, doda dva-tri moda i predstavi novu igru.

FIFA 12 je napredovala u svakom aspektu: implementirane su nove mehanike koje dozvoljavaju sofisticiraniju taktičku odbranu i bolju kontrolu lopte prilikom napada, novi fizički model prikazuje realistične sudare i još realnije posledice udara, online igranje je najzanimljivije do sada, jer zaista simulira realne sezone, a novi sistem uparivanja brine da vam na megdan izađu protivnici koji imaju taman onoliki skill koliko je potrebno da se namučite da ih pobedite, ali nisu nesavladivi. Tako je osigurano da se FIFA 12 uči i da se upravlja nekim timom sa stepenom ozbiljnosti koji podseća na pravu online karijeru.

FIFA 12 je više od igre: igrajte je online i ona će postati vaš hobi, ako zaista volite fudbalsku igru i sve fine detalje koje je čine najvažnijom sporednom stvari na svetu.

FIFA 12: Gameplay novine

Electronic Arts je implementirao tri nove tehnologije koje menjaju određene aspekte igre iz korena: Tactical Defending, Precision Dribbling i Player Impact Engine. Tactical Defending pruža igračima mogućnost da budu znatno više angažovaniji nego do sada, kada igraju odbranu. Prethodna “pressure” mehanika odbrane, koja vam je dozvoljavala da “ispaljujete” odbrambene igrače kao rakete ili kamen iz praćke, zamenjena je znatno sofisticiranijom verzijom koja je okrenuta ka zonskoj odbrani, što zahteva više taktike i razmišljanja. Klizeći start je sada, zaista, poslednja opcija. Ako krenete ranije načinićete ozbiljan prekršaj, ako zakasnite tim će imati šansu za gol. S’ druge strane, sa Tactical Defending možete da pokrijete sve slobodne igrače, da udarite restrikcije na kretanje ofanzivaca i da sačekate grešku, koja mora da usledi, kada oni nemaju kome da dodaju loptu, a predaleko su da bi učinili bilo šta ozbiljno golu.

Nove kontrolne funkcije, koje su deo ovog sistema, su contain i jockey. Prva vam omogućava da pritiskom tastera približite odbrandbenog igrača protivniku. Ovo će stvoriti pritisak, dok će od vas zahtevati strpljenje i osećaj za fudbalsku igru. U slučaju ozbiljnijih situacija jockey funkcija će vam dozvoliti da se vaš igrač postavi kao zid ispred protivničkog, što ozbiljno utiče na kretanje i ofanzivnu igru vašeg suparnika. Ovo možete kombinovati sa trčanjem, kako bi igrali kvalitetnu i dinamičnu aktivnu odbranu. Atraktivniji dodatak igri je funkcija “preciznog driblanja”. Precision Dribbling, suprotno nazivu, ne čini svakog igrača majstorom fudbalske igre. Ova funkcija omogućava precizniju kontrolu nad loptom i funkcioniše odlično u kombinaciji sa još bolje naštelovanim komandama za kretanje igrača. Sistem ima puno namena i spasava vas gubitka lopte kada se uvežbate. Lepota je, još jednom, u detaljima: Precision Dribbling će vam omogućiti tih dodatnih pola metra, koliko vam je potrebno da lepo namestite igrača u poziciju za šut. Player Impact Engine bi definitivno poslužio developerima akcionih igara. Novi sistem fizike sudara brine o brzini kretanja, jačini i uglu udara, kako bi prikazao što realističnije fizikalne kontakte igrača. Ponekad se dese da to ne izgleda baš kako treba, ali je bagovitost na minimumu. Takođe, ovde se radi samo o sudaru, već i o naknadnoj reakciji: igrač koji se drži za nogu i pekmezi po terenu ili ustaje naglo i očajnički pokušava da stigne do lopte, ali brzo odustaje, doprinosi realnoj atmosferi igre. FIFA 12, u single-player-u, dolazi sa modom za karijeru. Ovaj aspekt igre, još jednom, omogućava da iskusite čitavu karijeru, ceo fudbalski život, igrača, trenera ili menadžera igrača. Sa novim opcijama ova fudbalska kampanja garantuje solidnu dozu zabave. FIFA 12 multiplayer: Online iskustvo Međutim, pravo iskustvo dolazi sa online modovima. Kada budete spremni da zaigrate ozbiljnije sačekaće vas more opcija i puno mogućnosti da personalizujete svoj tim i da stvorite online identitet kakav želite. Po pitanju organizacije zajednice igrača, društvenog umrežavanja i celokupne online integracije EA Sports je definitivni inovator multiplayer-a u industriji. FIFA 12 dolazi, praktično, sa društvenom mrežom za igrače, koja podseća na Autolog iz najnovijeg Need for Speed naslova ili Battlelog iz pucačine Battlefield 3. Odavde možete da personalizujete izgled vašeg tima novim dresovima i opremom, da kreirate igrača po svom liku i da ga uvezete u igru, ali i mnogo toga drugog. Komunikacija sa prijateljima, ugovaranje prijateljskih mečeva, praćenje sopstvenih i tuđih rezultata i dostignuća i sve druge socijalne funkcije koje multplayer igranje čini zanimljivim i kompetetivnim su kod Fife 12 na najvišem nivou, do sada. Možda još zanimljiviji od prijateljskih susreta su ligaški mečevi. Pošto instalirate FIFA 12 i počnete da je igrate EA će vam dodeliti diviziju u kojoj vaš tim nastupa. Krećete od najniže, 10. lige. Kao i u pravim takmičenjima, pobeda donosi 3 poena, a nerešen rezultat 1. Sakupite dovoljno poena i napredovaćete kroz lige. Sezona, inače, traje 10 mečeva. Za plasman u devetu ligu, na primer, trebaće vam manje bodova, nego što vam je potrebno za napredovanje u elitnija takmičenja. Na ovaj način je osiguran organski sistem napretka, koji garantuje da ćete uvek igrati sa sebi ravnima. Zato se neće dešavati da zaigrate sa veteranom koji bi bukvalno pocepao vašu mrežu. Prisutni su i kup mečevi, koji vam omogućavaju da zaigrate i sa protivnicima iz jačih liga.

Sem prijateljskih mečeva i lige, postoji i Flow sistem uparivanja igrača. Flow u obzir uzima vaše rezultate, jačinu tima i mnoge druge parametre kako bi vam našao što prikladnijeg trenutno dostupnog suparnika. Mečevi u Flow modu su zato napeti i odmereni jer, najčešće, igrate sa igračima iste veštine. Na ovaj način možete igrati sa nekim slabijim timom i ne morate da brinete da će vam suparnik biti neko ko uvek uzima Barsu ili Real. Zanimljivo je da su komentatori bolji nego ikada. FIFA 12 nudi dva para komentatora. Oni govore o vašem progresu u ligi, bilo da je reč o solo iskustvu ili multiplayer modu, u skladu sa onim što ste uradili. Komentarisaće vaš plasman i zanimljive situacije iz prethodnih mečeva što stvara neverovatno organsko iskustvo. *** FIFA 12 je odlična igra u single-player-u. EA je uspeo da postigne realan rast veštačke inteligencije za podizanjem nivoa težine, ali ostaju nerealni momenti kada ste jednostavno bespomoćni protiv suparnika na najtežem nivou, kada igra reši da on mora da postigne gol. Mimo toga, solo iskustvo je odlično, ali prava lepota igre leži u online mečevima. Ništa ne može da zameni nadmudrivanje sa pravim živim igračem, a sistem uparivanja brine da budete ujednačeni, što stvara prirodan način da kroz igranje, bez razmišljnaja o usavršavanju, naučite Fifu 12 i napredujete dalje. A sudije? Kao i uvek sudije greše. Manje nego ranije, ali umeju da iznerviraju. Uostalom, to je, takođe, sastavni deo fudbalske igre. Šta je dobar meč bez greške arbitra? Bitno je da se one više ne dešavaju kod najočiglednijih situacija. FIFA 12 ne pokušava da bude inovativna samo zato što je to potrebno, iz godine u godinu. Ove godine EA Sports je briljirao i stvorio potpuno novi osećaj igranja fudbala. FIFA 12 je, za sada, najbolja fudbalska igra u ponudi.

Pro Evolution Soccer 2012 opis

Konačno je stigla ta dugo očekivana jesen. Niko nema razloga da se raduje ovom tmurnom, kišovitom i hladnom periodu godine, osim nas gejmera. Posle tradicioanlnog letnjeg posta igračke industrije, uvek sledi bomba kvalitetnih izdanja, a među njima prednjače sportske simulacije, koje na godišnjem nivou, izlaze u svom novom ruhu.

Kao što je dobro poznato, veoma je nezahvalno opisivati PES ili FIFU. To je kao da pokušavate da objasnite Grobaru ili Deliji zašto vam se suprotna strana više dopada i zašto navijate za nju. Diskusija se često završi rečima „ma ti si budala“ i sličnim primitivnim izrazima, a mogućnost da neko igra i jednu i drugu igru je vrlo mala. Jedno je sigurno, ove godine su oba tabora eksperimentisala sa novotarijama (pogledajte i FIFA 12 opis), pokušavajući da obezbede lidersko mesto, a kome je to pošlo za rukom, prosudite sami.

Definitivno najveća novina koju PES 2012 donosi je direktno upravljanje sa dva igrača istovremeno, takozvani Teammate control. Da li je ovo novi stepenik u revoluciji fudbalskih simulacija, tek će se pokazati, ali jedno je sigurno, igrači se neće lako prilagoditi na njega. Postoje dve mogućnosti upravljanja. Ako podesite na automatic, selektovani igrač će pravolinijski trčati napred, što i nije nešto komplikovano, ali ako namestite na manual, preuzećete potpunu kontrolu nad saigračem, upravljajući njime preko desnog analoga, što stvara jedan potpuno novi doživljaj i otvara brojne mogućnosti za igru, ali za ovakav način upravljanja neophodno je uvežbavanje da ne biste istrčavali u aut, zabijali se u protivnike i tome slično. Kontrola igrača postoji i kod izvođenja prekida. Selektujući fudbalera sami birate pravac njegovog kretanja i postavljanja dok čeka centaršut ili pas. Ovo je odličan dodatak jer se ne morate više oslanjati na AI i njegovu sposobnost da utrčati na pravo mesto.

AI je doživeo veliki napredak. Kretnje igrača bez lopte je na visokom nivou, kao što je Konami i obećavao. Naravno, prostora za napredak i dalje ima. Ne može kompjuter baš da čita vaše misli, ali spram prethodnih izdanja ovo je ogroman korak napred. Bilo da čekate beka da utrči u prostor, napadača da se otkrije i pobegne odbrani ili veznog igrača da se otvori za lagano dodavanje, uvek ćete imati osećaj da ne igra samo onaj fudbaler koji trenutno kontroliše loptu. Vrlo retko ćete biti u bezizlaznoj situaciji  da nemate kome da dodate. AI je odličan i u fazi odbrane. Ako štoper ili bek istrče napred, igrač iz veznog reda, najčešće zadnji vezni, će popuniti prazninu. Takođe, kada je golman u nezgodnoj situaciji, kada ga lopta preleće, protivnik obilazi i sl, fudbaleri će trčati da se postave na gol liniju. Dakle sve mnogo više liči na pravi fudbal, a manje na arkadu.

Same utakmice su dosta brže i dinamičnije nego do sada. Driblinzi su mnogo precizniji, a dobri tehničari agilniji. Nije više ključna samo brzina fudbalera. Igrači poput Ronalda i Mesija mogu na malom prostoru da naprave dar mar, a da uopšte ne pomislite na sprint. Čak i oni koji nisu na nivou pomenute dvojice mogu biti ubojiti jer njihova tehnika mnogo više dolazi do izražaja nego ranije.

Naravno, PES 2012 ima i svoje mane koje Konami kao da je suviše lenj da popravi. To nisu problemi koje je donelo ovogodišnje izdanje, već se oni provlače godinama unazad. Pre svega animacija pokreta koja, na momente, deluje robotski, a pogotovo je uočljiva kod sprinta. Duel igra je dosta plitka, a imajući u vidu novi fifin endžin, izgleda potpuno zastarelo. Na tom polju PES je definitivno izgubio trku sa konkurentom.

Još jedan, izgleda, nepremostivi problem za Konami su licence. Poznato je da su engleski i nemački timovi uvek bili rak rana za japanskog proizvođača. Nasuprot tome Liga Šampiona je iskorišćena do maksimuma. Ubačene su sekvence, zastava, sve ono što možete videti na pravoj utakmici utorkom i sredom uveče. Zaista neprocenjiv osećaj.

Do izlaska oficijelnog peča, transferi igrača nisu baš pratili aktuelno stanje stvari, a ocene pojedinih fudbalera zaista izazivaju osmeh na lice. Npr. Fernando Torres 82, Chicharito 74, a N’ Zogbia i Bosingwa 87. Deluje kao da Japanci nisu mnogo pratili fudbalska dešavanja u Evropi. Biće posla za ljude koji prave neoficijelne pečeve.

Pored vrhunski odrađene Lige Šampiona, tradicionalno najzanimljiviji single player mod je Master Liga koja se sada nalazi pod opcijom Football Life. U nju je ubačena primesa RPG-a, počevši od kreiranja menadžera, preko asistenta koji će razrađivati taktiku pred svaku utakmicu, do predsednika kluba koji će vam davati, ponekad nenormalne zahteve, tipa da stavite nekog fudbalera u prvu postavu, nemojte dobiti žuti karton ceo meč i tome slično. Naravno, koji god klub da odaberete, dobićete hrpu ljudi koja ni ne zaslužuje da se zove fudbalerima i tako sa dna treba se uspeti do zvezda, a dok ne stignete do vrha, živci će biti kidani, džojstici lomljeni, zidovi udarani jer to što oni mogu da vam prirede ne viđa se ni u našoj, domaćoj ligi.

Ove godine, kao i prethodnih, PES je najbolji kada ga igrate sa prijateljima, na konzoli, u istoj prostoriji. Po pitanju online funkcionalnosti FIFA 12 je otišla mnogo dalje. MyPES beta, multiplayer platforma koja tek treba da zaživi, trebala bi da ponudi funkcionalnost socijalnog umrežavanja u siromašnijoj meri nego glavni konkurent. Velika je bruka za Konami, i pokazatelj nespremnosti i staromodnog pristupa, što ovaj servis nije spreman u vidu pune verzije već sada, jer je igra izašla.

Online Master liga za PES 2012, uprkos nedostatku ovih fensi dodataka, može da bude veoma zarazna. Novac koji zaradite igrajući ligu možete da potrošite nakupovinu novih igrača. Mudro trošenje novca dovešće vas do uspeha. I izbor turnira na kojima učestvujete je važan, tako da su dobri igrači pravi stratezi, koji unapred planiraju svoje korake. Konami je implementirao dobar market sistem za transfer igrača, a matchmaking se bazira na regionalnoj osnovi, kako bi se izbegli lag i drugi tehnički problemi.

PES 2012 nam je doneo nekoliko bitnih poboljšanja i nekoliko grešaka koje se tradicionalno provlače kroz njega. Bez obzira na sve, on ima izuzetno veliku zajednicu igrača i samim tim, kao uostalom i svaka druga sportska igra, pravo uživanje pruža tek u igri protiv čoveka. I dalje će se u svim konzolaškim igraonicama najviše igrati, a zabavu koju u društvu može da pruži, verovatno ne može ni jedna druga igra na svetu.